مقایسه تأثیر روش تدریس یادگیری مبتنی بر حل مسئله و نقشه مفهومی بر گرایش به تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری

زمینه و اهداف: دانشجویان در کسب مهارت و گرایش به تفکر انتقادی مشکل‌دارند و یادگیری بر اساس روش‌های تدریس جدید باعث افزایش یادگیری مداوم و کارآمد پرستاران می‌شود. پژوهش حاضر تأثیر دو روش تدریس آموزش مبتنی بر حل مسئله و نقشه مفهومی بر گرایش به تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری را مقایسه نمود. روش بررسی: این پژوهش مداخله‌ای دوگروهی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بر روی 32 دانشجوی کارشناسی پرستاری در سال 1393 انجام شد. ابتدا پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی CTDI توسط دانشجویان تکمیل گردید. افراد به‌صورت تصادفی ساده به دو گروه 16 نفرِ تقسیم‌شده و برای هر گروه به‌طور جداگانه روش تدریس یادگیری مبتنی بر حل مسئله و نقشه مفهومی اجرا گردید. در پایان‌ترم مجدداً امتیاز گرایش به تفکر انتقادی ثبت و با قبل مقایسه گردید. از نرم‌افزار Spss نسخه 18 و آزمون‌های آماری t ‌مستقل و زوجی برای تحلیل استفاده شد. یافته‌ها: بعد از اجرای مداخله، نمره کل گرایش به تفکر انتقادی افزایش یافت؛ ولی این افزایش در دو گروه با هم تفاوت آماری معنی‌داری داشت و در گروه آموزش به روش حل مسئله بیشتر بود. این تفاوت در زیرگروه‌های ‌انتقادپذیری، اعتمادبه‌نفس، جستجوگری و رشد یافتگی معنی‌دار بوده و امتیاز گروه آموزش به روش حل مسئله بیشتر بود ولی در زیرگروه‌های حقیقت‌جویی، قدرت تحلیل و قدرت سازماندهی دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند. نتیجه‌گیری: گرایش به تفکر انتقادی در اکثریت دانشجویان در ابتدای پژوهش مطلوب نبود؛ لزوم رشد تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری و تعدیل شرایط استرس‌زا در محیط‌های آموزشی مشخص گردید. مربیان و اساتید باید از روش‌هایی بهره ببرند که مفاهیم را به شیوهای معنی‌دار یاد دهد و در موقعیت بالینی کاربردی باشد.